Şiirler

Usandık

Zihnindeki âyînede gavgâdan usandık!
Aksinde bulup çektiği mânâdan usandık!

Bir kanlarımız aksa da bin kollu nehirden…
Ondan ki sayar damlayı tenhâdan usandık!

Mehtâba emânetse ışıklar o güneşten,
Aydan yayılan cilve-yi rüsvâdan usandık!

Merdâne dikenler gibi meydâna yalın çık!
Yüz çehreli miğfer gül-i rânâdan usandık!

Vardır dikenim, gel şu güzel gönlüme bir bak,
Nükhetli gülün aybına şekvâdan usandık!

Var devlet içün çarha temennâ mı sanırsın?
Ağyâr sanan dostu müdârâdan usandık.

Pervâne-sıfat nûr umup bezme gelenler,
“Kırsın,” dediler zinciri “Pervâdan usandık!”

Biz gönlü Serâzât muhibbâna çevirdik,
Yok aynası düşmüş yola âmâdan usandık!

Related Posts