Düştüm kara sevdâya ki elfâza dökülmez!
Hançer kamışın darbına ikrârı sökülmez!
Gencîne tutan kanlı çamur hokka içinde!
Bir ney vurulup bende gelip nazma örülmez!
Zinhâr kulaklarla tuzak kurma bu şûha!
Etten biçilen gömleğe dünyâda bürünmez!
Defter buluşurken daha bir satrına eyvah!
“Feryâd kalem bey!” dedi “İnsâna sürülmez!”
Çırpınma Serâzât varılmaz o limânâ.
Yârin ulu deryâsına bir canla yüzülmez.
